ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံရွိ အိမ္ႀကီး

ကၽြန္ေတာ္(ဗ်ာ၂၁)ကိုဖတ္ၾကည္႔တဲ႔အခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံရွိ ယံုၾကည္သူမ်ားေနရမယ္႔ အိမ္ႀကီးအ ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတာေတြ႔ရပါသည္။တံခါးေပါက္၊အျမင္႔ေပ၊အက်ယ္အ၀န္း၊ေဆာက္လုပ္မည္႔ပစၥည္းေတြ စသျဖင္႔ အေသးစိတ္ေဖၚျပထားတာေတြ႔ရပါတယ္။ေက်ာက္ေကာင္းေက်ာက္ျမတ္ေတြ၊ေရႊေတြနဲ႔ေဆာက္လုပ္ တဲ႔ အိမ္ႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ထိုၿမိဳ႕မွာဗိမာန္ေတာ္ဆိုတာမရွိပါ။လွ်ပ္စစ္မီးေတြ၊ေန၏အလင္းေရာင္၊လ၏အလင္းေရာင္ အလိုမရွိဘူးတဲ႔။ေယရႈဘုရားဟာ ထိုၿမိဳ႕၏အလင္းေရာင္ျဖစ္မယ္။ထိုအိမ္ႀကီးမွာ အိုျခင္း၊နာျခင္း၊ေသျခင္း လံုး၀ မရွိေတာ႔ပါ။ခရစ္ေတာ္ကို မိမိရဲ႕ကယ္တင္ပိုင္ရွင္ အျဖစ္လက္ခံ ယံုၾကည္သူမ်ားရဲ႕ ထာ၀ရေနရာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီအိမ္ႀကီးမွာ ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ ဆိုတာမရွိေတာ႔ပါ။၀မ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း၊ငိုေၾကြျခင္း၊ဆာေလာင္မြတ္ သိတ္ျခင္းမရွိေတာ႔ပါ။(ဗ်ာ၂၁း၁)မွာ ေယာဟန္ျမင္ရတဲ႔ ေကာင္းကင္သစ္ႏွင္႔ေျမႀကီးသစ္ဆိုတာ ထိုၿမိဳ႕ပဲျဖစ္ တယ္။


တခ်ိဳ႕ေသာလူေတြဟာ ထိုၿမိဳ႕ကိုေရာက္တဲ႔အခါ မ်က္ရည္က်ၿပီး ငိုေၾကြးမယ္တဲ႔။ဘာျဖစ္လို႔လဲ..? ငါထင္တယ္....တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးေတာင္မွ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေရာက္ရွိလာပါလားဆိုၿပီး ငိုမယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ ၀မ္းသာလြန္းလို႔ငိုမယ္။တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ သူ႕ေဆြမ်ိဳးေတြ မေရာက္လာလို႔ ငိုမယ္။ဘာေၾကာင္႔ပဲ ငိုငို ခရစ္ေတာ္က (ဗ်ာ၇း၁၇။၂၁း၄)မွာ သူတို႔မ်က္ရည္ရွိသမွ် ကိုသုတ္ေပးမယ္တဲ႔။


ကၽြန္ေတာ္ဘာကို သြားသတိရသလဲဆိုရင္ ဟိုးတခါ ကၽြန္ေတာ္ၿမိဳ႕ကိုသြားတယ္။အစ္ကိုက အစ္ကိုႀကီး ကို စာသြားေပးခိုင္းတယ္။အစ္ကိုႀကီးရဲ႕ၾကမ္းျပင္ဟာ မွန္ႏွင္႔တူတယ္။ကိုယ္႔ရုပ္ေတာင္ျပန္ျမင္ရတယ္။အဲဒီအိမ္ မွာ ကၽြန္ေတာ္၀င္ၿပီး စာသြားေပးတယ္။ကၽြန္ေတာ္႔ေျခရာေတြၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ထင္က်န္ေနတယ္။အိမ္ရွင္မက အုန္းခြံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ေနာက္ကို လိုက္သုတ္တယ္။ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာ ေကာင္းသလဲ။ခုထိကၽြန္ေတာ္မေမ႔ ေသးဘူး။ေနာက္တေခါက္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီအိမ္မွာ မ၀င္ရဲေတာ႔ဘူး။ေျပာခ်င္တာက အဲဒီအိမ္က လူေတြက ေဆာက္ၿပီး လူေတြေနတဲ႔ အိမ္ပဲ။ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္ မ၀င္ရဲဘူး။(၂ေကာ၅း၁)ကိုၾကည္႔လိုက္ရင္ ေကာင္း ကင္ႏိုင္ငံရွိ အိမ္ႀကီးဟာ လူရဲ႕လက္နဲ႔ေဆာက္တဲ႔ အိမ္မဟုတ္ဘူး။အဲဒီအိမ္ႀကီးကို


စာဖတ္သူ...မိတ္ေဆြႀကီး ျမင္ ေယာင္ၾကည္႔ပါ။ဘယ္ေလာက္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမလဲ။ကၽြန္ေတာ္႔ ပုဇြန္ ဦးေႏွာက္ ေသးေသးေလးနဲ႔ ေတြးၾကည္႔ တယ္။ကၽြန္ေတာ္ေတြးရင္းနဲ႔ ၾကက္သီးေတာင္ ထလာတယ္။အဲဒီအိမ္ႀကီးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀မထိုက္တန္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ေလာကမွာေတာင္ အိမ္ေကာင္းဆိုတာ မရွိဘူး။ေလာကမွာ ကၽြန္ေတာ္ အလုပ္ေတြၿပီးရင္ အဲဒီအိမ္ ႀကီးကိုသြာေတာ႔မယ္။


(ေယာဟန္၃း၃)မွာ တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေရာက္ဖို႔မေျပာနဲ႔။ျမင္ေတာင္ ျမင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူး။ခရစ္ေတာ္ကိုျငင္းပယ္သူတို႔ဟာ(ဗ်ာ၁၉း၂၀)မွာ ကန္႔ႏွင္႔ေလာင္ေသာမီးအိုင္၊(မႆဲ၂၅း ၄၁)မွာ ထာ၀ရ မီးအိုင္ ကိုပဲသြားၾကမွာ။စိတ္မေကာင္းစရာပဲေနာ။


ဘယ္သူေတြက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံကိုသြားၾကမလဲ...?(ေယာဟန္၁၄း၆)မွာ ေယရႈခရစ္ေတာ္က ေျပာ ခဲ႔တယ္။(ငါသည္ လမ္းခရီးျဖစ္၏။ငါ႔ကို အမွီ မျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ခမည္းေတာ္ထံသို႔ မေရာက္ရ)။သိုးသူငယ္ ၏ အသက္စာေစာင္၌ စာရင္း၀င္ေသာ သူ သာလွ်င္ ၀င္ရ၏။(ဗ်ာ၂၁း၂၇)


ၾကားစရာ နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။(မႆဲ၁၃း၉၊၄၃)



ခရစ္ေတာ္၏နာမေတာ္ျမတ္၌

ေဒးဗစ္ခ်ိဳလင္းတန္း